Η συντακτική ομάδα μετά από αρκετές συζητήσεις ξεκινά ένα νέο κεφάλαιο απόψεων και θέσεων που θα σχετίζονται με τα πολιτικά συστήματα και τις κομματικές εξελίξεις στην Ελλάδα. Με ξεκάθαρο και έντιμο λόγο αναφέρουμε ότι η ιστοσελίδα μας εντάσσεται στον ευρύτερο δημοκρατικό χώρο όπως αυτός χοντρικά προδιαγράφεται από το κέντρο μέχρι την ριζοσπαστική αριστερά.
Δύο είναι η μεγάλοι πολιτικοί χώροι μέσα στους οποίους κινούνται και αναλόγως εντάσσονται οι πολίτες στην χώρα μας. Ο συντηρητικός χώρος που βρίσκεται προς τα δεξιά και ο φιλελεύθερος δημοκρατικός χώρος που κινείται προς τα αριστερά. Ο κεντρώος χώρος κατά περίπτωση εντάσσεται ή στον πρώτο ή στον δεύτερο αφού σε αυτόν τον μεγάλο χώρο υπάρχει ασάφεια πολιτικών θέσεων.
Η ανθρώπινη βάση του κάθε πολιτικού χώρου εκ των δύο φτάνει στο 30 έως 35% και αυξάνει ή μειώνεται ανάλογα με τις ικανότητες του αρχηγού της παράταξης. Γράφουμε το “ανάλογα με τις ικανότητες του αρχηγού” και όχι των κομματικών στελεχών γιατί αυτό έχει αποδειχθεί στην πράξη αλλά και γιατί τα συστήματα διακυβέρνησης είναι πρωθυπουργοκεντρικά και δημαρχοκεντρικά!
Στους δύο αυτούς κυρίαρχους πολιτικούς χώρους το πρώτο που συμβαίνει είναι η πολυσυλλεκτικότητα ιδεών και απόψεων. που ξεκινά από τα πολιτικά στελέχη των δύο κομμάτων και φτάνει μέχρι και την βάση των ψηφοφόρων τους. Η ικανότητα του αρχηγού είναι αυτή που θα συνθέσει και θα ενοποιήσει τις διαφοροποιήσεις και τις αντιθέσεις.
Το δεύτερο που παρατηρείται είναι η εσωτερική διαμάχη των συνιστωσών πολιτικών απόψεων που κυρίως εμφανίζονται στο στελεχιακό δυναμικό και όχι στην βάση των κομμάτων και που χαρακτηρίζονται ως καταστροφική εσωστρέφεια αφού οι δημοκρατικές διαδικασίες, όσο ωραίες και αν ακούγονται, αναζητούνται ή και επιβάλλονται από ένα μικρό αριθμό στελεχών, μέχρι και την λεγόμενη κεντρική επιτροπή!
Από τα παραπάνω που είναι καταστάλαγμα της ιστορικής πολιτικής διαδρομής συμπεραίνεται ότι ο επί κεφαλής, ο αρχηγός, είναι ο ακρογωνιαίος λίθος του κομματικού οικοδομήματος , που από τις ικανότητες του αυξάνεται ή μειώνεται το κόμμα που ηγείται και ότι η πολυσυλλεκτικότητα θα υπάρχει αλλά οι δημοκρατικές διαδικασίες είναι καταστροφικές για το κάθε κόμμα.
Στον συντηρητικό χώρο ο αρχηγός, όποιος και αν είναι αυτός γίνεται σεβαστός και αποδεκτός, γι’ αυτό και η επικράτηση του κόμματος στις εκλογές είναι συχνότερη, σε αντίθεση με τον δημοκρατικό χώρο που από την φύση του συμπεριλαμβάνει ελεύθερους και ανεξάρτητους πολίτες και στελέχη, που αμφισβητούν την πρωτοκαθεδρία του ενός με αποτέλεσμα την πολυδιάσπαση.
Τέλος μπορούμε να πούμε ότι ο σκληρός πυρήνας των δύο χώρων που δεν μετακινείται σε καμιά περίπτωση προς τα δεξιά ή τα αριστερά φτάνει το 25%. και άρα οι επιλογές της διεύρυνσης είναι ιδιαίτερα αναγκαίες.