Στις 6 Μαρτίου 2009 ο Δήμος της Κω επί Κυρίτση ανακοινώνει την κήρυξη των διαδικασιών απαλλοτρίωσης των 18 στρεμμάτων δίπλα στην ΚάζαΡομάνα για την δημιουργία παρκινγκ.
Στις 17 Ιουλίου 2009 το δημοτικό συμβούλιο της Κω αποφασίζει ομόφωνα την απαλλοτρίωση.
Από το 2008 όπως παρουσιάζει σε επιστολή του ο πληρεξούσιος των Τούρκων ιδιοκτητών συνδημότης μας “ξεκίνησε να ενεργεί κάθε πράξη, διορίζοντας δικηγόρους, λογιστές αλλά και μηχανικούς για τις προβλεπόμενες ενέργειες της νομής, κατοχής και κυριότητα της έκτασης αλλά και οποιοδήποτε άλλων διακατοχικών πράξεων”
Αφού βρέθηκε ο ιδιοκτήτης, αφού από το 2008 βρέθηκε και ο πληρεξούσιος, ο Κυρίτσης αποφάσισε την απαλλοτρίωση το 2009!
Απαλλοτρίωση για ένα χωράφι μέσα σε μια αυστηρά αρχαιολογική ζώνη από το 1942, με το ιδιοκτήτη να έφυγε στην Τουρκία το 1943, που οι μόνοι ενδιαφερόμενοι για την αξιοποίηση ή την αγορά του είναι τρεις. Ίσως ένας γεωργός για να καλλιεργεί κηπευτικά. Το Υπουργείο Πολιτισμού για να κάνει ανασκαφές. Και ο Δήμος για να το κάνει παρκινγκ! αφού πάρει την έγκριση του Υπουργείου!
Στην ουσία δηλαδή είναι ένας ο πωλητής και ένας ο αγοραστής! Με τον πωλητή να θέλει να το ξεφορτωθεί γιατί του είναι άχρηστο και πληρώνει και ΕΝΦΙΑ και τον αγοραστή να έχει το πάνω χέρι!.
Αντί λοιπόν ο μοναδικός ενδιαφερόμενος αγοραστής Δήμος που έχει το πάνω χέρι να έλθει σε απ΄ευθείας συνδιαλλαγή με τους ιδιοκτήτες προσφέροντας τους ένα εύλογο τίμημα, προχωρά σε απαλλοτρίωση που την τιμή θα την καθορίσουν άλλοι και όχι ο αγοραστής Δήμος!
Έτσι το χωράφι που η αξία του δεν ξεπερνά τα 50 χιλιάρικα, έφτασε στην 1η δίκη στα 7 εκατομμύρια και στην δεύτερη δίκη στα 2 εκατομμύρια!!
Η απόφαση της απαλλοτρίωσης ήταν το πρώτο μεγάλο κόλπο (έχει και δεύτερο) γι’ αυτούς και το χοντροκομμένο τέχνασμα για ελάχιστους που γνώριζαν ότι όταν δεν υπάρχει ενδιαφέρον και αγοραστές οι τιμές των ακινήτων εξευτελίζονται..