Ανεμογεννήτριες της ΔΕΥΑΚ: Μια πονεμένη ιστορία των κατορθωμάτων Κυρίτση

Λίγοι είναι αυτοί που θυμούνται την πρωτοβουλία της ΔΕΥΑΚ την εποχή που πρόεδρος της ήταν ο Γιώργος Πασσανικολάκης για την εγκατάσταση μιας ανεμογεννήτριας δίπλα στα ραντάρ με σκοπό την ηλεκτροδότηση όλων των εγκαταστάσεων του βιολογικού και των αντλιοστασίων. Αυτό έγινε την περίοδο Δημαρχίας Φάκκου το 2006!

Ήλθε ο Κυρίτσης και έβαλε στο συρτάρι την επένδυση με αποτέλεσμα να χαθούν οι προθεσμίες και να υπάρχει κίνδυνος απένταξης του έργου από την λίστα των αδειοδοτημένων αιολικών πάρκων!

Το 2011 ξανάρχισε και πάλι ο Γιώργος Πασσανικολάκης την προσπάθεια ανανέωσης της άδειας και προχώρησε σε όλες τις ενέργειες για την έναρξη του έργου. Και μάλιστα σε μια περίοδο που θα έπρεπε να συνενωθούν τρεις ΔΕΥΑ και ο χρόνος που είχε ήταν 3 χρόνια! Ο τότε αντιδήμαρχος Σταμάτης Πης ελεγε στο καφενείο τις ατέλειωτες ώρες που πέρασε με τον Πασσανικολάκη για την χάραξη του δρόμου που θα πήγαιναν οι νταλίκες με τις τεράστιες κολώνες πάνω στο βουνό!

Το 2013 ήλθε ο Κυρίτσης και οι ανεμογεννήτριες ξεχάστηκαν. 5 ολόκληρα χρόνια δεν τους ένοιαξε αν θα ήταν προς όφελος των δημοτών και της ΔΕΥΑΚ η λειτουργία των ανεμογεννητριών. Ήταν η εποχή της απραξίας και της καλοπέρασης.

Σήμερα ο ένας από τους μεγάλους στόχους ανάπτυξης της χώρας και φυσικά των κρατικών επενδύσεων είναι η πράσινη ανάπτυξη που στην πράξη σημαίνει, ανεμογεννήτριες, ηλιακή ενέργεια, φράγματα, ανακύκλωση και ήπιες δραστηριότητες.

Ο φάκελος της ΔΕΥΑΚ για την αιολική ενέργεια πιστεύουμε ότι θα πρέπει να βγει από τα υπόγεια που τον έβαλε ο Κυρίτσης, να ξεσκονιστεί και να επικαιροποιηθεί. Ίσως είναι η πλέον κατάλληλη στιγμή να ξαναζητήσουμε την ένταξη του έργου στα αναπτυξιακά προγράμματα των σύγχρονων προσανατολισμών της χώρας μας.