Τις πολιτικές ευθύνες τις γνωρίζουμε σε βάθος, ενώ αντίθετα τις ατομικές ευθύνες τις μάθαμε πρόσφατα εξ αιτίας του κορονοϊού.
Και οι δύο ευθύνες και οι πολιτικές και οι ατομικές προϋπήρχαν στο Μάτι σε βαθμό κακουργήματος για δεκάδες χρόνια, ανεξάρτητα αν το κακούργημα με τον θάνατο των 101 ανθρώπων έγινε σε μία ημέρα πριν από 2 χρόνια.
Στην περίπτωση στο Μάτι, οικοδομήθηκε μια ολόκληρη περιοχή άναρχα με την ανοχή των Κυβερνήσεων των τελευταίων 50 χρόνων και των εντεταλμένων αξιωματούχων της κρατικής μηχανής, για να μην πούμε σε πάμπολλες περιπτώσεις και με την συμμετοχή τους.
Την ευθύνη της προστασίας του περιβάλλοντος και της δόμησης την έχει το κράτος σύμφωνα με το Σύνταγμα και στο Μάτι κάθε άλλο από προστασία υπήρξε, άρα οι διαχρονικές πολιτικές ευθύνες είναι εξόφθαλμες και διαχρονικές.
Όμως υπάρχουν και οι ατομικές ευθύνες. Στο Μάτι όπως και σε κάθε άλλη γωνιά της πατρίδας μας η ατομική ευθύνη ειδικά στις περιπτώσεις της δόμησης είναι άγνωστη. Και στο Μάτι ο καθένας έκτιζε όπου ήθελε, όπου τον βόλευε και ιδίως μέσα σε δημόσια ρέματα και παραλίες. Χωρίς δρόμους, χωρίς πάρκα, χωρίς δημόσιους χώρους, χωρίς διεξόδους διαφυγής.
Είναι αυτό που ζούμε όλοι μας. Κτίζουμε εκεί που έχουμε χωράφι και μετά ζητάμε δρόμο, ύδρευση, αποχέτευση, αντιπλημμυρικά έργα, σχολεία και πάει λέγοντας. Και όταν έρθει η πυρκαγιά ή η πλημμύρα ζητάμε και τα ρέστα από τον Δήμο και το κράτος!
Και η πλάκα είναι που στην θεομηνία ο ένας τα ρίχνει στον άλλο. Ο πολίτης στον Δήμαρχο. Ο Δήμαρχος στον Βουλευτή και στην Κυβέρνηση. Και η Κυβέρνηση στην προηγούμενη Κυβέρνηση, ή αντιπολίτευση στην Κυβέρνηση ενώ ήταν και αυτή προηγούμενα Κυβέρνηση!
Στο Μάτι κατηγορούν τον ΣΥΡΙΖΑ και αποκρύπτουν τις δικές τους διαχρονικές πολιτικές ευθύνες. Στο Μάτι οι πολίτες κατηγορούν την Κυβέρνηση και αποκρύπτουν τις δικές τους ατομικές ευθύνες. Στο Μάτι οι εισαγγελείς θα τιμωρήσουν κάποιους και ξεχνούν ότι και αυτοί έχουν ευθύνες αφού κάτω από τα μάτια τους κτίστηκε αυθαίρετα μια ολόκληρη περιοχή.
Στο Μάτι υπάρχουν και ολιγωρίες της διοίκησης, του κρατικού μηχανισμού, σε ανθρώπινα λάθη. Αλλά και αυτά οφείλονται στην αναξιοκρατία που κυριαρχεί το δημόσιο και στην άλωση του δημοσίου από τους πολιτικούς.
Στο Μάτι αυτές τις ημέρες παίζεται το θέατρο του παραλόγου και κάποιοι τυμβωρύχοι, πολίτες και πολιτικοί, ξεθάβουν τους νεκρούς μια τραγωδίας για την οποία είναι και αυτοί συνυπεύθυνοι!