Μελετήσαμε τα γεγονότα στην Ανατολική Μεσόγειο των τελευταίων ετών. Διαβάσαμε αναλύσεις ειδικών επιστημόνων και ακούμε καθημερινά στα πρωϊνάδικα τις απόψεις ειδικών και μη ειδικών και ειδικά μεγαλοστομίες πατριωτικές.
Όλοι τους αγνοούν ένα ουσιώδες και ίσως και μοναδικό πράγμα. Η Ελλάδα για πρώτη φορά στην ιστορία της των 200 χρόνων, όπως και η Ευρώπη ολόκληρη ζουν ειρηνική περίοδο, χωρίς πολέμους, άνω των 70 χρόνων. Για πρώτη φορά υπάρχουν ολόκληρες γενιές που δεν άκουσαν ούτε ένα πυροβολισμό! Αυτά δεν πρέπει να τα ξεχνάμε!
Από εκεί και πέρα βλέπουμε μια Τουρκία που για πρώτη φορά μετά από την απόβαση της στην Κύπρο εμφανίζεται επιθετική απέναντι της Ελλάδας και εμείς έχουμε την εντύπωση ότι διεκδικεί το μισό Αιγαίο που πράγματι με τις διεθνείς συνθήκες, στο δίκαιο της θάλασσας δεν τις ανήκει.
Κανένας όμως από τους ειδικούς δεν λέει τους αληθινούς λόγους που κάνουν την Τουρκία να διεκδικεί κυριαρχικά μας δικαιώματα. Γνωρίζουν όμως όλοι ότι οι συμφωνίες για την εκμετάλλευση των υδρογονανθράκων στην Μεσόγειο ξεκίνησαν με συνομιλητές την Κύπρο, την Αίγυπτο, το Ισραήλ και την Ελλάδα και αγνόησαν την Τουρκία. Και μάλιστα σε αυτές τις συμφωνίες συμμετείχαν τεράστιες εταιρείες εξόρυξης πετρελαίου και τα κράτη τους.
Στην αρχή μάλιστα των συμφωνιών για να μην ξεχνάμε, θεωρήθηκε από τους μικρόμυαλους τεράστια εθνική επιτυχία η κατάληξη των συμφωνιών και ειδικά στην Κύπρο έγινε και πανηγύρι!
Κάποιος όμως από αυτή την επιτυχία πληγώθηκε και αυτός ο κάποιος δεν είναι τυχαίος. Είναι η Τουρκία. Η Τουρκία των 100 εκατομμυρίων κατοίκων, των φανατικών μουσουλμάνων και όχι των ευρωπαίων πολιτών, του πολέμου στη Συρία, της απόβασης στην Κύπρο.
Στην Λιβύη θα κάνει τα πάντα για να επικρατήσει ο στενός σύμμαχός της. Ήδη το μήνυμα με την Αγία Σοφία ήταν ισχυρότατο. Στη δε Μεσόγειο κάθε συμφωνία από εδώ και πέρα θα πρέπει να έχει στο τραπέζι και την Τουρκία, διαφορετικά ο πόλεμος είναι αναπόφευκτος και ο πόλεμος για την Τουρκία αφενός είναι αναγκαίος γιατί τώρα είναι χαμένη και αφετέρου είναι γνώριμος, ενώ για μας είναι άγνωστος