Η σκευωρία της υπόθεσης ΑΣΠΙΔΑ που αποκαλύφθηκε από εφημερίδες της δεξιάς το Μάρτιο του 1965 αφορά την υποτιθέμενη συνωμοτική δράση αξιωματικών του στρατού υπό την κάλυψη και συμμετοχή πολιτικών στελεχών της Κυβέρνησης της Ένωσης Κέντρου του Γεωργίου Παπανδρέου με σκοπό τον προσηλυτισμό αξιωματικών προς εκτέλεση πράξεων εσχάτης προδοσίας, την προστασία της Κυβέρνησης Γ.Παπανδρέου και την οργάνωση του στρατεύματος πέριξ του Ανδρέα Παπανδρέου ως του μόνου ικανού με ηγετική φυσιογνωμία!!
Η δημοσίευση της υπόθεσης από εφημερίδες της Δεξιάς στοιχειοθετήθηκαν από κατηγορίες του Στρατηγού Γρίβα και κύκλων του τότε Υπουργού Άμυνας Γαρουφαλιά.
Ο πρωθυπουργός ανέθεσε στον στρατηγό Σίμο την διερεύνηση της υπόθεσης και ζήτησε από τον Βασιλιά την αντικατάσταση του Υπουργού Άμυνας και την τοποθέτηση του ιδίου. Ο Βασιλιάς αρνήθηκε και η παραίτηση του Παπανδρέου ως αναμενόμενη οδήγησε στις Κυβερνήσεις αποστασίας τον Ιούλιο του 1965.
Η αποστασία Βουλευτών της Ένωσης Κέντρου με πρωτεργάτη τον Κ. Μητσοτάκη και συμμέτοχο τον Βουλευτή της Κω Σταμάτη Μανούση ήταν το πρώτο και ουσιαστικό βήμα αποσταθεροποίησης της δημοκρατίας αφού θεωρήθηκε από τον δημοκρατικό λαό ως προδοσία κατά του νομίμου Πρωθυπουργού Γ. Παπανδρέου και παρέμβαση του Βασιλιά (Βασιλικό πραξικόπημα)
Η Δίκη με κατηγόρους τον στρατηγό Γρίβα, τον προδότη της Κύπρου Νίκο Σαμψών και άλλους ξεκίνησε το 1966 και κατέληξε σε καταδίκη των περισσοτέρων από τους 40 κατηγορούμενους αξιωματικούς του Στρατού.
Ο Γεώργιος Παπανδρέου, ο γέρος της Δημοκρατίας αντέδρασε χλευαστικά: “Η σκευωρία έχει αποκαλυφθεί. Έχει οργανωθεί από το παρακράτος της Δεξιάς. Και θα συμβεί εκείνο το οποίον έχομεν επαγγελθεί (…) Όσοι ηδικήθησαν θα εύρουν δικαιοσύνην και όσοι ηδίκησαν θα υποστούν κυρώσεις…“.
Τελικά και μετά τις ραγδαίες εξελίξεις και το πραξικόπημα των συνταγματαρχών και την επιβολή της δικτατορίας στην Ελλάδα αποδείχθηκε ότι η σκευωρία ΑΣΠΙΔΑ δεν ήταν τίποτε άλλο από ανησυχίες κάποιων δημοκρατικών αξιωματικών εναντίων των πραγματικών συνωμοτών του σχεδίου “ΠΕΡΙΚΛΗΣ¨ που είχαν ως σκοπό την αποσταθεροποίηση της δημοκρατίας και των δημοκρατικών θεσμών και τον αποπροσανατολισμό των πολιτικών από την προετοιμασία των χουντικών για το πραξικόπημα τις 21 Απριλίου 1967.