Το έχουμε ξαναγράψει και μάλιστα επισημαίναμε ότι η Κως αδικείται εξ αιτίας της αποσύνθεσης της 6μελούς ομάδας του Επαρχιακού μας Συμβουλίου.
Τα φαινόμενα όμως της διάλυσης αυξάνονται και πολλαπλασιάζονται σε βαθμό που αρχίζουν να σχολιάζονται εν ευθυμία σε καφενεία και στις παρέες.
Ο ένας σύμβουλος στέλνει επιστολή στον Πρωθυπουργό. Ο άλλος σύμβουλος μα ανακοινώνει ότι εγκρίθηκε ο φωτισμός ενός δρόμου. Ο τρίτος σύμβουλος μας λέει ότι θα χρηματοδοτηθεί το ΕΚΑΒ. Ο τέταρτος ευτυχώς δεν μιλά και οι άλλοι δύο σύμβουλοι ή ξεχνιούνται ή δεν έχουν ιεραρχήσει τις προτεραιότητες.
Κανένας από αυτούς και το λέμε και για τον ευγενικό κύριο Έπαρχο, δεν κατάλαβε ότι στην πολιτική το πρώτο και σοβαρότερο μέλημα των πολιτικών είναι η ενότητα. Γιατί διαφορετικά θα σε φάνε λάχανο.
Κανένας δεν έχει καταλάβει ότι δεν εκπροσωπούν τον εαυτό τους αλλά μια ολόκληρη κοινωνία και ότι η φωνή τους πρέπει να είναι ενιαία και συντονισμένη.
Κανένας δεν έχει καταλάβει ότι ο καθένας μεμονωμένα είναι σαν την καλαμιά στον κάμπο και ο Ροδίτης τους έχει ήδη ρίξει κάτω.
Και αν ήταν το ρίξιμο μόνο για τον εαυτό τους δεν θα μας ένοιαζε, αλλά όταν αφορά όλη την Κω και την Νίσυρο τότε τα πράγματα είναι πολύ επικίνδυνα. Εάν δεν ενώσουν τις δυνάμεις τους και αν δεν συνεδριάζουν και οι έξη κάθε μήνα η Κως είναι καταδικασμένη.