Ο κ. Μανόλης Χατζηάμαλλος πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου Κω με μια μακρόσυρτη επιστολή που δημοσιεύθηκε στα ΜΜΕ επιχειρεί να καλύψει με περιττά και άκαιρα λόγια και προτάσεις. τα δύο καυτά θέματα που κυριαρχούν σήμερα στη ζωή μας και στην ζωή του δικηγορικού κόσμου
Τον ευτελισμό των 180 χιλιάδων επιστημόνων της χώρας, μεταξύ των οποίων και οι δικηγόροι, τον αποκρύπτει ευγενικά με την λέξη εμπαιγμό και το σκάνδαλο του Υπουργείου Εργασίας πράγματι σε βάρος της μεγάλης πλειονότητας του επιστημονικού κόσμου και ιδίως των νέων επιστημόνων που υποφέρουν οικονομικά το καλύπτει με την διαπίστωση ότι ευτυχώς που έγκαιρα παρενέβη ο πρωθυπουργός!!. (και αφού τους έκραξαν τα ΜΜΕ)
Ζούμε στην ίδια κοινωνία και όλοι μας γνωρίζουμε ποιοί υποφέρουν και ποιοί όχι και δεν αμφιβάλουμε ότι η πλειονότητα των δικηγόρων, ιδίως των νέων είναι στην ίδια μοίρα με εκατοντάδες χιλιάδες άλλους, όπως επίσης ξέρουμε ότι σε αυτό το θέμα της επιβίωσης που είναι κυρίαρχο για την αξιοπρέπεια τους η Κυβέρνηση μας εξευτέλισε έναν, έναν όλους τους δικηγόρους. Και μας εξευτέλισε για τα συμφέροντα ολίγων, που τους μάθαμε όλοι…
Αλλά και το δεύτερο θέμα είναι εξίσου καυτό και δεν αφορά μόνον τους δικηγόρους μας. Η Κυβέρνηση επέλεξε να επιστρέψουν στις δουλειές τους πρώτοι οι δικαστές και οι δικηγόροι, χωρίς καμιά εισήγηση των επιστημόνων υγείας και χωρίς διαδικασίες προφύλαξης, με σκοπό την εξυπηρέτηση των τραπεζών και των μεγάλων Φανς που επιχειρούν να ιδιοποιηθούν τις περιουσίες των πολιτών και των επιχειρηματιών που είχαν πληγεί από την οικονομική κρίση.
Ανοίγει η Κυβέρνηση πρώτα, από τις 27 Μαΐου, τα υποθηκοφυλακεία και τα κτηματολόγια ώστε να γίνονται όλες συναφείς δουλειές που σχετίζονται με τα δάνεια τις κατασχέσεις και τις προσημειώσεις για την εξυπηρέτηση των τραπεζών και μάλιστα όταν στις 30 Μαΐου λήγουν όλες οι προθεσμίες προστασίας της πρώτης κατοικίας!!
Ότι γράφεις κύριε Πρόεδρε είναι ωραία και δίκαια, αλλά άκαιρα, αφού αυτό που εμείς ξέρουμε είναι ότι αυτή η Κυβέρνηση μέσα στην μεγάλη υγειονομική κρίση μας εξευτέλισε δύο φορές. Την πρώτη που μας οδήγησε να ζητάμε ένα ξεροκόμματο, από τα πολλά που δικαιούμαστε, από κάποιους ελάχιστους μετρημένους στα δάκτυλα του ενός χεριού που τα οικονομούν χοντρά και την δεύτερη που μας βάζει να εξυπηρετήσουμε τους τραπεζίτες και τα φανς, εμείς πρώτοι επανερχόμενοι στις εργασίες μας από όλους τους άλλους.
Και δεν μας εξευτέλισε μόνο. Οδηγεί την κοινή γνώμη σε άλλα συμπεράσματα από την οντότητα και την πραγματική αποστολή και το πραγματικό έργο του δικηγορικού κόσμου που είναι η ανύψωση της δικαιοσύνης, αλλά και η εδραίωση και εμβάθυνση της δημοκρατίας μας. Γι’ αυτά έπρεπε να μιλήσεις θαρραλέα για να πιστέψει η κοινή γνώμη και όλα τα άλλα που μόνο εμείς ξέρουμε ότι είναι δίκαια…