Δεν είναι η πρώτη φορά που το σωματείο εργαζομένων στο νοσοκομείο μας διαμαρτύρεται για την κατάσταση που επικρατεί στους χώρους του και διεκδικεί την άμεση επίλυση των προβλημάτων που σχετίζονται με τις ελλείψεις σε γιατρούς και νοσηλευτές, σε βοηθητικό προσωπικό και ΕΚΑΒ, σε μέσα ιατρικά και σε χώρους.
Προχθές σε όλη την Ελλάδα πραγματοποιήθηκαν την παγκόσμια ημέρα υγείας συμβολικές συγκεντρώσεις των γιατρών και των εργαζομένων στα νοσοκομεία μας για να επαναλάβουν για μια ακόμα φορά τα αιτήματα τους.
Τι το περίεργο, όταν μάλιστα αυτή η ημέρα συμπίπτει με τον σχεδόν άνισο αγώνα των υγειονομικών μας να παλέψουν με ένα θηρίο. Τι το περίεργο σε αυτόν τον πόλεμο, όπως τον χαρακτήρισαν, να μην απαιτήσουν οι υγειονομικοί μας να ενισχυθούν οι δημόσιες δομές υγείας.
Και όμως αγαπητοί φίλοι μας. Βγήκαν στημένα οι μεσάζοντες και οι προστάτες, πήραν την μεζούρα και άρχισαν να μετράνε την απόσταση μεταξύ των εργαζομένων που βρίσκονταν σε συμβολική διαμαρτυρία, αφού οι περισσότεροι ήταν πάνω από το προσκέφαλο των ασθενών.
Ναι αγαπητοί μας, μετρούσαν τις αποστάσεις αυτοί που μέχρι προχθές τους ονόμαζαν ήρωες. Αυτοί που μέχρι προχθές μας ζητούσαν να τους χειροκροτήσουμε. Και δεν φτάνει μόνο αυτό.
Μας γύρισαν πίσω στον εμφύλιο και τους ήρωες τους ονόμασαν κομμουνιστές. Πάλι καλά που δεν μας είπαν ότι αντί για νυστέρια, βελόνες και ενέσεις, κρατάνε κονσερβοκούτια.
Και το σπουδαιότερο είναι ότι θέλουν να περάσουν στην κοινωνία την άποψη ότι τον αγώνα εναντίον του κορονοϊού τον διεξάγει η Κυβέρνηση και όχι η στρατευμένοι των νοσοκομείων μας. Και άρα αυτοί που διαμαρτύρονται είναι η μειοψηφία που στρέφεται κομματικά και πολιτικά εναντίον της Κυβέρνησης. Αυτοί είναι η κατάντια μας Να καταγγέλλουν τους ανθρώπους που αγωνίζονται για ένα καλύτερο ΕΣΥ οι άνθρωποι που μόλις προχθές το οδηγούσαν στην λαιμητόμο των ιδιωτικών συμφερόντων.