Ήταν η εποχή που η Κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ βρίσκονταν μπροστά την επιλογή για έξοδο της χώρας από τα μνημόνια. Το δίλλημα ήταν εάν θα επέλεγε την καθαρή έξοδο, δημιουργώντας και το μαξιλάρι ασφαλείας ή εάν θα προτιμούσε μια προληπτική γραμμή πίστωσης.
Τότε ο Διοικητής της Τράπεζας Ελλάδας, ο γνωστός μας Γιάννης Στουρνάρας, δημόσια υποστήριζε την προληπτική γραμμή και μάλιστα δημόσια και μετά μανίας.
Φανταστείτε την Κυβέρνηση να αγωνίζεται για το καλό της μιας χώρας, μια Κυβέρνηση που επωμίζεται το βάρος όλων των λαθών, μια Κυβέρνηση μιας χώρας που σήκωσε το βάρος των εγκλημάτων όλων των τραπεζών και τον διοικητή της τράπεζας της Ελλάδος να αντιπολιτεύεται την Κυβέρνηση. Ήταν και αυτός ένα πιόνι στο σκάκι του στημένου παιχνιδιού.
Σήμερα λοιπόν που Κυβέρνηση είναι η Νέα Δημοκρατία ο κύριος Στουρνάρας δεν είναι υποστηρικτής της προληπτικής γραμμής, αλλά του ευρωομολόγου, ταυτιζόμενος με την Κυβέρνηση.
Δεν θα γράφαμε αυτά τα γεγονότα γιατί δεν επιθυμούμε να συμμετάσχουμε σε μία πολιτική αντιπαράθεση. Η αποστολή μας είναι να κρίνουμε την εξουσία. Αλλά είναι και άδικο να ισοπεδώνεται ένα κόμμα και μια Κυβέρνηση, του ΣΥΡΙΖΑ, που τουλάχιστον προνόησε την ύπαρξη αυτού του μαξιλαριού που σήμερα με την οικονομική κρίση του κορονοϊού μπορεί να βοηθήσει τις πληττόμενες επιχειρήσεις και την ανάταξη της οικονομίας.
Όσο για τον κ. Στουρνάρα. Ο λαός μας σήκωσε το βάρος των εγκλημάτων των τραπεζών. Με δύο ανακεφαλαιώσεις το κράτος μας και ο λαός μας χρεώθηκε με πάνω από 160 δις ευρώ. Και τελικά αυτό το ταλαίπωρο κράτος με την Κυβέρνηση του, όποια και αν είναι αυτή, δεν μπορεί να ελέγξει την Τράπεζα της Ελλάδας! Άλλος ένας σκληρός αρμός της εξουσίας και μάλιστα των δανειστών….