Τα έχουμε βάλει με τις Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις. Νομίζουμε ότι είναι η αιτία του κακού. Ότι είναι κατάσκοποι. Ότι υποθάλπουν τις διακινήσεις των μεταναστών. Ότι τα οικονομούν.
Οι ακραίοι που είναι εναντίον τους είναι αδύνατον να κατανοήσουν ότι υπάρχουν άνθρωποι σε όλο τον κόσμο που έχουν ευαισθησίες για το περιβάλλον, που έχουν ανθρωπισμό, που προσφέρονται για κάποιον σκοπό. Αυτοί οι ακραίοι είναι οι άνθρωποι που έχουν ποτισθεί με τις ιδέες του ατομισμού ή του κέρδους, που δεν αισθάνονται τον πόνο του άλλου.
Οι περισσότεροι όμως που είναι εναντίον των ΜΚΟ προτάσσουν κάποιο συμφέρον ανώτερο από αυτό του ανθρωπισμού ή της προστασίας του περιβάλλοντος ή μιας ειδικής άλλης κατηγορίας όπως πχ των ζωόφιλων. Για παράδειγμα είναι φυσικό ένας κτηνοτρόφος που του έφαγαν δεκαπέντε αρνάκια να μην θέλει με τίποτε να ακούσει και να κατανοήσει την αποστολή και την φιλία των μελών ΜΚΟ προστασίας των σκύλων ή των αλεπούδων.
Στην περίπτωση μας, που σχετίζεται με τις ΜΚΟ φιλοξενίας και υποστήριξης των προσφύγων και των μεταναστών, τα πράγματα είναι και εδώ σχεδόν τα ίδια. Από την στιγμή που η τοπική κοινωνία υποφέρει από την συσσώρευση χιλιάδων μεταναστών και προσφύγων, αυτόματα η τοπική κοινωνία που σε διαφορετικές συνθήκες συμπάσχει και συμπονεί για την ανθρώπινη εξαθλίωση, τίθενται σθεναρά εναντίον όλων όσους τους βοηθούν και αυτοί είναι οι κυβερνήσεις, οι δήμοι και οι πιο εύκολοι οι ΜΚΟ!
Οι κυβερνώντες αγνοούν αυτήν την αυτονόητη αντίδραση και αντί να πάρουν μέτρα σωστής ισορροπίας μεταξύ των κοινωνιών και του πλήθους των προσφύγων και μεταναστών δημιουργούν έκρυθμες καταστάσεις που είναι φυσιολογικό να δημιουργήσουν αντιδράσεις που ακυρώνουν την γνωστή διεθνώς φιλανθρωπία των Ελλήνων.
Αυτή είναι η αιτία ενός υπαρκτού προβλήματος που αν συνεχισθεί θα μας οδηγήσει σε κοινωνία ζούγκλας και όχι ανθρωπισμού. Αλλά υπάρχει και ένας άλλος κίνδυνος που τον αγνοούμε. Οι ΜΚΟ δεν είναι οργανισμοί περιθωριακοί. Είναι πανίσχυροι διεθνώς οργανισμοί που επηρεάζουν με τις δράσεις τους αλλά και με την επικοινωνία τους την παγκόσμια κοινότητα. Ας μην νομίζουμε λοιπόν ότι οι απαράδεκτες ενέργειες κάποιον θερμοκέφαλων εναντίον μελών των ΜΚΟ ότι θα περάσουν απαρατήρητες. Και αλίμονο εάν αυτές οι ενέργειες συνεχιστούν. Μπορεί να τινάξουν στον αέρα οικονομίες και τουρισμό…