Το έχουμε ξαναγράψει και θα το γράφουμε συνέχεια. Στην Κω έχουν εκλεγεί έξη επαρχιακοί σύμβουλοι και εξ αυτών ένας είναι Έπαρχος. Εκλέχτηκαν από τους κατοίκους των νησιών της Κω και της Νισύρου για να υπηρετήσουν αυτούς τους κατοίκους μέσα στα πλαίσια των περιφερειακών προγραμμάτων.
Η μοναδική υποχρέωση τους είναι να βρίσκονται στο Επαρχείο. Να συνεδριάζουν. Να καλούν το Δήμαρχο και τους φορείς. Να βγάλουν το πρόγραμμα ανάπτυξης των δύο νησιών και να το διεκδικήσουν από την Περιφέρεια.
Αυτό λέει η δημοκρατία. Αυτό λέει η συλλογικότητα. Αυτά λένε τα δικαιώματα και οι υποχρεώσεις αυτών που εκλέχτηκαν από ένα κόσμο που περιμένει.
Κάποιοι μας λένε ότι δεν υπάρχει επαρχιακό συμβούλιο σύμφωνα με κάποιο νόμο. Δηλαδή έπρεπε να υπάρχει για να μαζευτούν οι έξη σύμβουλοι, να συζητήσουν και από κοινού να αποφασίσουν για το μέλλον αυτού του ταλαίπωρου τόπου.
Και εμείς να βλέπουμε τον ένα να λέει πότε, πότε, για ένα φυτώριο στη Ρόδο και τον άλλο να γυρίζει από χωρίον εις χωρίον και από νησί σε νησί και να συζητά με τους δασκάλους και τους καθηγητές για τα μελλούμενα (από βόλτες και από φωτο πάμε καλά)
Δύο από τους έξη συμβούλους κράζουν τους άλλους τέσσερις και αυτοί δεν χαμπαριάζουν. Όσο για τον περιφερειάρχη. Εντάξει. Έστειλε τον αντιπεριφερειάρχη της εκπαίδευσης κ. Κρητικό να αποχαιρετήσει τους εδώ και είκοσι ημέρες στοιβαγμένους στο λιμάνι πρόσφυγες και μετανάστες, που έπρεπε ο Δήμαρχος να στείλει επιστολές μέχρι και τον ΟΗΕ για να τους απομακρύνουν.