Έχουν περάσει 10 ολόκληρα χρόνια που στη Συρία το μόνο που κάνουν είναι να μετράνε νεκρούς. Πανδημία; ΟΧΙ φίλοι μας. Κορονοϊός; ΟΧΙ φίλοι μας. Είναι κάτι χειρότερο που κάποια ημέρα θα καταστρέψει τον πλανήτη. Είναι η απληστία του πλούτου.
Σε έναν πληθυσμό των 18 εκατομμυρίων ανθρώπων τα 11 εκατομμύρια ξεριζώθηκαν από τα σπίτια τους. 400 χιλιάδες σκοτώθηκαν και από αυτούς 120 χιλιάδες είναι άμαχοι.
Οι περισσότεροι από τους ανθρώπους και τις οικογένειες των 11 εκατομμυρίων εκτοπίστηκαν εσωτερικά ή είναι πρόσφυγες σε γειτονικές χώρες. Στην Ευρώπη έφτασαν οι λιγότεροι.
Το κακό ξεκίνησε τον Μάρτιο του 2011. Πριν από 10 ολόκληρα χρόνια. ήταν η λεγόμενη αραβική άνοιξη. Ήταν η απαίτηση εκδημοκρατισμού της χώρας με την αιματηρή καταστολή των διαδηλώσεων.
Αυτή ήταν η αιτία ή μήπως είναι τα πετρέλαια; Το ότι 5 στρατεύματα ξένων δυνάμεων επιχειρούν και συμμετέχουν με απώλειες στον δεκαετή πόλεμο φανερώνει ότι είναι το δεύτερο.
Και τώρα προς το τέλος, με επικράτηση του καθεστώτος Άσαντ, αυτόν που ήθελαν κάποιοι να εκδιώξουν και ξεκίνησε το κακό, βλέπουμε όχι έναν εμφύλιο για τον εκδημοκρατισμό, αλλά μια εισβολή τουρκικών στρατευμάτων για να καταστείλουν δήθεν την τρομοκρατική δράση των Συροκούρδων αυτονομιστών.
Και συνεχίζεται η σφαγή και ο ξεριζωμός κάτω από τα βλέμματα και με την συνενοχή του ελεύθερου κόσμου……