Αυτό που συμβαίνει στη χώρα μας δεν γίνεται πουθενά στον κόσμο. Ακόμα και η Μέκκα των Μουσουλμάνων όλου του κόσμου έκλεισε με απόφαση των θρησκευτικών ηγετών.
Στην χώρα μας αντί η εκκλησία να είναι ένα βήμα μπροστά από το ένα κράτος που πτώχευσε βρίσκεται εκατοντάδες χρόνια πίσω.
Από την αρχή η συντακτική μας επιτροπή θέλει να ξεκαθαρίσει ότι πιστεύει στα διδάγματα της θρησκείας μας. Πιστεύει και στις παραδόσεις της, στις γιορτές της, στα πανηγύρια της. Σε αυτό που δεν πιστεύει είναι η εκκλησία, η δομή της, το κατεστημένο της.
Που βρίσκονται οι φωτισμένοι ηγέτες της των πρώτων αιώνων. Που βρίσκονται οι άγιοι πατέρες των φτωχών και των ανήμπορων. Πουθενά. Όχι μόνο σκοταδισμός του μεσαίωνα, αλλά και φανατισμός μέχρι τα άκρα.
Να περιμένει ο Πρωθυπουργός την ιερά σύνοδο να μας πει αν θα ανοίξει ή αν θα κλείσει τις εκκλησίες. Και από την άλλη να βάζει πρόστιμα σε αυτούς που περπατούν στο δρόμο.
Να κλείνει το καφενείο των δέκα ανθρώπων και να κόβει το μεροκάματο του καταστηματάρχη και να αφήνει ανοικτές τις εκκλησίες που μάλιστα αυτοί που μαζεύονται είναι και υψηλού κινδύνου.
Θυμηθήκαμε τότε με τις ταυτότητες την λαοθάλασσα των πιστών με τους παπάδες και την ιεραρχία με το λάβαρο της επανάστασης στο Σύνταγμα. Την Κυβέρνηση που δεν υποχώρησε και την αντιπολίτευση με τους ιεράρχες στους δρόμους. Και φυσικά η Κυβέρνηση τότε το πλήρωσε. Αλλά ήταν οι ταυτότητες και όχι η ζωή των πολιτών. Τώρα η Κυβέρνηση δυστυχώς υποχωρεί. Περιμένει τους δεσποτάδες να μας μιλήσουν για την υγεία. Ταυτίζουν το κράτος με την εκκλησία. Ή μάλλον βάζουν πάνω από το κράτος της εκκλησία.
Πάλι καλά που η Κυβέρνηση προσδιόρισε τα σωστά μέτρα για την αντιμετώπιση του κορονοϊού, γιατί είμαστε βέβαιοι ότι σε λίγο θα ξεκινήσουν και οι λιτανείες για τον εξορκισμό του κακού.
Ναι στην ορθόδοξη πίστη. Αλλά μέχρι εκεί. Αυτά που συμβαίνουν στην χώρα με την ανάμειξη του κλήρου στα δημόσια πράγματα και στην ποδηγέτηση των πολιτικών, μας προσδίδουν δικαίως την εικόνα των καθυστερημένων κατά 500 τουλάχιστον χρόνια. Δεν μας αξίζει τέτοιο κράτος.