Ο κ. Χαδούλης ανάρτησε μία επιστολή με την οποία καυχάται ότι μόνος του τοποθέτησε στο σπίτι του στην οδό προς τον Άγιο Νεκτάριο έναν καθρέπτη κυκλοφοριακής σήμανσης αφού η ανίκανη δημοτική αρχή επί δέκα ολόκληρους μήνες τον αγνοούσε.

Μάλιστα υπογραμμίζει ότι λυπάται για τον τόπο στον οποίο ζει και αναφέρει ότι αυτή η ανίκανη δημοτική αρχή θα πρέπει να ντρέπεται.

 

Πράγματι στην περίπτωση του κ. Χαδούλη με κινητικά προβλήματα θα έπρεπε ο Δήμος μας να δράσει άμεσα αν και θα έπρεπε ως παλιός πρόεδρος της πόλης να γνωρίζει τις ιδιαιτερότητες αυτού του δρόμου.

 

Ο κ. Χαδούλης σίγουρα δεν είναι πολιτικός. Είναι ένας απλός πολίτης που ασχολήθηκε με τα κοινά και μάλιστα εκλέχτηκε πρόεδρος της Κοινότητα της πόλης στον ενιαίο Δήμο του νησιού.

 

Όμως ο κ. Χαδούλης στον οποίο οι πολίτες εμπιστεύτηκαν την ζωή και τις τύχες τους θα έπρεπε να ξέρει ότι ο σχεδιασμός της περιοχής στην οποία επέλεξε να ζήσει αγοράζοντας κατοικία είχε άλλη προοπτική από αυτήν που την οδήγησε ο Δήμαρχος του Κυρίτσης και η δική του παράταξη.

 

Θα έπρεπε να γνωρίζει ότι ο δρόμος μπροστά στην κατοικία του από τα πρώτα πολεοδομικά σχέδια του περιαστικού οικισμού Αγίου Νεκταρίου είναι πεζόδρομος γιατί ο σημερινός είναι στενός και οι πολεοδόμοι των μετέτρεψαν σε πεζόδρομο λόγω της επικινδυνότητας.

 

Ο κ. Χαδούλης θα έπρεπε να γνωρίζει ότι ο αρχηγός του και η παράταξη του εγκατέλειψαν για 5 ολόκληρα χρόνια την πολεοδόμηση του οικισμού,  προς χάρην οικονομικών συμφερόντων ιδιοκτητών γης, μηχανικών και εργολάβων σήμερα δεν θα είχε ανάγκη καθρεπτών.

 

Ένας λοιπόν καθρέπτης που αν τον κοίταζε ο αγαπητός Βασίλης κατάματα σίγουρα δεν θα έβλεπε την ανικανότητα της σημερινής δημοτικής αρχής, αλλά τον εμπαιγμό της δικής του παράταξης, τα συμφέροντα που εκπροσωπούσε και φυσικά την δική του πολιτική φτώχεια να αγνοεί την πολεοδόμηση που δημιουργεί ανθρώπινες συνθήκες διαβίωσης και να πέφτει στην χαμηλή αναζήτηση ενός καθρέπτη.