“Φεβρουάριος” προς “Ιούνιο”: “Θεούλη μου εκτός από ιδρώτα μυρίζει και σκουπίδια” ή “Γιατί σε λένε κουτσοφλέβαρο;” “Γιατί μπερδεύουν το πι με το κάπα…”
Διαβάσαμε δεκάδες αναλύσεις ειδικών για την περίπτωση του σκιτσογράφου, γελοιογράφου φοβερού και τρομερού ΑΡΚΑ. Δυστυχώς δεν έχουμε βγάλει άκρη.
Είδαμε τις αριστουργηματικές πρώτες του σειρές Κόκκορας, Show Business, Ισοβίτης και Χαμηλές Πτήσεις (συν μερικά ακόμη υπέροχα μονότομα), από τα μέσα του ενενήντα διαδέχτηκαν τα επίσης καλά αλλά συγκριτικά κατώτερα Καστράτο, η Ζωή Μετά και οι Συνομήλικοι.
Και καταλήξαμε την εποχή από το 2015 και μετά που για πρώτη φορά μετά από 30 χρόνια καλλιτεχνικού έργου, στράφηκε προς ένα πολιτικό χιούμορ, ή μάλλον «κομματικό», επιτιθέμενος στην τότε «ελπιδοφόρα» νεοεκλεγείσα κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ.
Από τα τέλη του 2015 και έπειτα οι πολιτικές του τοποθετήσεις άρχισαν να χαίρουν μεγαλύτερης αποδοχής καθώς η απογοήτευση από τις πολιτικές της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ επεκτεινόταν στην κοινωνία.
Ο σκιτσογράφος Αρκάς με την αδιαμφισβήτητη ικανότητα του, γελοιοποίησε τελείως τον ΣΥΡΙΖΑ και τον Τσίπρα χρησιμοποιώντας άθλια επιχειρήματα μιας φασίζουσας καφενοβειακής προπαγάνδας, απογοητεύοντας και εξοργίζοντας όλους εμάς που είχαμε γελάσει επί χρόνια με τους “ήρωες” του. Ήταν στην πράξη υποστηρικτής μιας πολιτικής ιδεολογίας την οποία χρησιμοποίησε κατά κόρον η τότε αντιπολίτευση της ΝΔ.
Δεκάδες ήταν τότε οι κονδυλοφόροι και οι αναλυτές που υπηρέτησαν πιστά την ΝΔ και μάλιστα οι περισσότεροι εκλέχτηκαν και Βουλευτές.
Και το μεγάλο ερώτημα είναι αν ο καταξιωμένος Αρκάς ξαφνικά από ένα βαθύ διαχρονικό και οικουμενικό χιούμορ στρατεύτηκε στην υπηρεσία της ΝΔ και του κατεστημένου που ο ίδιος στο παρελθόν στηλίτευε ή ο χαρακτήρας του ξαφνικά το 2015 άλλαξε.
Πολιτικός αμοραλισμός ή στρατευμένος γελοιογράφος;
Εμείς δεν είμαστε σε θέση να απαντήσουμε. Αν και θα μπορούσε το πολιτικό του χιούμορ να αναφέρεται σε οποιαδήποτε Κυβέρνηση, ισχυρισμός που αυτοαναιρείται πανηγυρικά όταν στα σκίτσα του φωτογραφίζεται σαφώς ο Αλέξης Τσίπρας, ως γελαστός νέος με κακά αγγλικά, όταν εμφανίζεται ξεκάθαρα ο Ευκλείδης Τσακαλώτος με το κόκκινο σακίδιο πλάτης του, όταν στηρίζει ανοικτά την ανατροπή της κυβέρνησης στην Βενεζουέλα, και όταν επιπλέον με κάποια σκίτσα του (σε καμία περίπτωση χιουμοριστικά) προωθεί το αμφιλεγόμενο κίνημα «Παραιτηθείτε».
Αυτό επίσης που προβληματίζει είναι το γεγονός ότι η κριτική του στην τωρινή κυβέρνηση, δεν γίνεται με το λεπτό και πνευματώδες χιούμορ στο οποίο μας είχε συνηθίσει αλλά περισσότερο με λογική φτηνού μακαρθισμού, επικεντρωνόμενη σε μία επίθεση χονδροειδούς προπαγάνδας.
Φυσικά τώρα είναι αργά. Τέσσερα χρόνια έπαιζε με τον ΣΥΡΙΖΑ, Στη πτώχευση και στις μίζες του έφταιγε ο Τσίπρας! Αλλά φυσικά όλοι μας ελπίζουμε ο παλιός Αρκάς να πάρει τον δρόμο του και να αφήσει να ωριμάσουν οι δημιουργίες του και να μην γίνεται έρμαιο του αδηφάγου διαδικτυακού χρόνου και των πολιτικών εμμονών του. Το πι και καπα δεν αρμόζει στον ΑΡΚΑ!.