Αυτή η αριστερά τελικά είναι αγία. Και όσοι συμμετέχουν σε αυτήν είναι όσιοι. Είναι αδιάφθοροι. Είναι δίκαιοι.
Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι αριστερά έτσι λένε οι όσιοι που συμμετέχουν σε αυτόν χρόνια τώρα.
Μόνο που ο ΣΥΡΙΖΑ δηλαδή η αριστερά ξαφνικά από τους πεφωτισμένους του 3% έγινε λαός του 30%. Και το μέγα ερώτημα είναι εάν οι όσιοι, οι άγιοι, οι πεφωτισμένοι έκαναν το θαύμα του πολλαπλασιασμού των ψωμιών.
Σίγουρα κράτησαν την πίστη. Είναι σαν την ανθρακιά που με το πρώτο ξερό ξύλο αρπάζει φωτιά. Αλλά σίγουρα χρειάζεται ξύλα. Χωρίς αυτά σε λίγο θα γίνει στάχτη. Και τα ξύλα δεν είναι τίποτε άλλο παρά ο λαός που ένοιωσε στο πετσί του την πτώχευση και την αδικία. Ο οργισμένος λαός.
Αριστερά λοιπόν στην σύγχρονη εποχή μας, όπου αυτό που κυριαρχεί είναι το διαδίκτυο. Όπου οι εργάτες της γης, της οικοδομής και των υπηρεσιών είναι μετανάστες που δεν ψηφίζουν. Όπου η είδηση σε δευτερόλεπτα φτάνει από την μία στην άλλη άκρη του κόσμου. Όπου η συμφωνία της Γιάλτας για να φτάσει στα αφτιά του ΚΚΕ δεν χρειάζεται τέσσερα αιματηρά χρόνια αλλά δευτερόλεπτα ειρήνης.
Η σημερινή αριστερά δεν είναι το 3% ή το 7%. Ούτε η σημερινή δεξιά είναι το 40%. Η σημερινή αριστερά είναι οι καταπιεσμένοι πολίτες, οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι. Οι εργάτες και οι οικογενειάρχες επιχειρηματίες. Οι προοδευτικοί πολίτες.
Η σημερινή δεξιά είναι οι λίγοι. Αυτοί που έχουν το χρήμα, λίγα εκατομμύρια στα δισεκατομμύρια των πολιτών. Αυτοί που ελέγχουν τους πολιτικούς και την ενημέρωση. Αυτοί που στο όνομα της ανάπτυξης και του κέρδους συνθλίβουν τις κοινωνίες και καταστρέφουν το περιβάλλον.
Ο ΣΥΡΙΖΑ του 33% δεν είναι η αριστερά του 3%. Ούτε η αριστερά της Γιάλτας. Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι οι πολλοί που ζητούν δίκαιη κατανομή των εισοδημάτων. Που θέλουν να ζήσουν σε ένα ανθρώπινο περιβάλλον.
Ο ΣΥΡΙΖΑ του 33% δεν είναι η αριστερά του 3%. Οι άγιοι και οι όσιοι του 3% πρέπει να υπάρχουν και να τους ευλογούμε αλλά το εκκλησίασμα του 33 του 40 και του 50% των δημοκρατών απαιτεί την συσπείρωση και την δημιουργία ενός μεγάλου δημοκρατικού προοδευτικού, αντιδεξιού, ζωντανού μετώπου.